EN PL
Zwalczanie cyberterroryzmu w ramach UE – wybrane aspekty karnomaterialne
 
Więcej
Ukryj
1
Wydział Bezpieczeństwa Narodowego, Akademia Sztuki Wojennej w Warszawie
 
 
Data publikacji: 03-03-2021
 
 
Cybersecurity and Law 2019;2(2):193-205
 
SŁOWA KLUCZOWE
STRESZCZENIE
Celem artykułu jest przedstawienie postanowień aktów prawa unijnego dotyczących prawa karnego materialnego. Cyberterroryzm nie doczekał się odrębnej regulacji. Nie oznacza to oczywiście, że unormowanie tej problematyki nie istnieje. Jest ona po prostu rozproszona i żeby odtworzyć regulację odpowiedzialności karnej za czyny, które można zakwalifikować jako cyberterroryzm, czyli przestępstw o charakterze cyberterrorystycznym, należy sięgnąć do dwóch aktów prawa unijnego: dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/541 z dnia 15 marca 2017 r. w sprawie zwalczania terroryzmu i zastępującej decyzję ramową Rady 2002/475/WSiSW oraz zmieniającej decyzję Rady 2005/671/WSiSW oraz dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/40/UE z dnia 12 sierpnia 2013 r. dotyczącej ataków na systemy informatyczne i uchylającej decyzję ramową Rady 2005/222/WSiSW. Stąd niniejszy artykuł składa się z dwóch części: pierwszej dotyczącej dyrektywy 2017/541 z dnia 15 marca 2017 r. w sprawie zwalczania terroryzmu oraz drugiej, której przedmiotem jest dyrektywa 2013/40/UE z dnia 12 sierpnia 2013 r. dotycząca ataków na systemy informatyczne.
 
REFERENCJE (12)
1.
Bógdał-Brzezińska A., Gawrycki M.F., Cyberterroryzm i problemy bezpieczeństwa informacyjnego we współczesnym świecie, Warszawa 2003.
 
2.
Flemming M., Terroryzm polityczny w międzynarodowym prawodawstwie, „Wojskowy Przegląd Prawniczy” 1996, nr 3–4.
 
3.
Giezek J. (red.), Kodeks karny. Część ogólna, Warszawa 2012.
 
4.
Kosiński J., Cyberprzestępczość [w:] W. Jasiński, W. Mądrzejowski, K. Wiciak (red.), Przestępczość zorganizowana. Fenomen. Współczesne zagrożenia. Zwalczanie. Ujęcie praktyczne, Szczytno 2013.
 
5.
Liderman K., Bezpieczeństwo informacyjne, Warszawa 2012.
 
6.
Radoniewicz F., Odpowiedzialność karna za hacking i inne przestępstwa przeciwko danym komputerowym i systemom informatycznym, Warszawa 2016.
 
7.
Radoniewicz F., Techniki implementacji do polskiego porządku prawnego postanowień decyzji ramowych Rady Unii Europejskiej dotyczących prawa karnego materialnego, „Przegląd Prawa Konstytucyjnego” 2015, nr 3.
 
8.
Resztak I., Zjawisko terroryzmu, „Prokuratura i Prawo” 2012, nr 7–8.
 
9.
Szymczak M. (red.), Słownik języka polskiego, t. III, Warszawa 1995.
 
10.
Terlikowski M., Bezpieczeństwo teleinformatyczne państwa a podmioty pozapaństwowe. Haking, haktywizm i cyberterroryzm [w:] M. Madej, M. Terlikowski (red.), Bezpieczeństwo teleinformatyczne państwa, Warszawa 2009.
 
11.
Verton D., Black Ice. Niewidzialna groźba cyberterroryzmu, Gliwice 2004.
 
12.
Wall D., Cybercrime. The Transformation of Crime in the Information Age, Malden 2013.
 
ISSN:2658-1493
Journals System - logo
Scroll to top